Varanasi

Hallo allemaal,

Daar zijn we dan weer al is het even afwachten of het typen een beetje lukt in deze schuddende trein van Varanasi naar Agra, een afstand van zo'n 750 km. (loopt net een muisje langs mijn voeten, ik verbaas me alleen nog als er een koe in de trein langskomt, op de stations is dat wel normaal)
Eerst willen wij de trouwe lezers bedanken voor de reakties op onze reisverslagen. Wij stellen dat zeer op prijs want het is best wel fijn om iets te horen van de lezers. Helaas kunnen wij niet iedereen persoonlijk beantwoorden maar daar krijgen jullie onze verslagen voor ;-))
Wij zijn om 10.15 vertrokken van een gelukkig een normale nachtrust achter de rug. Wij zouden eerst de nachttrein nemen, wat handiger is want je kunt gewoon je dagprogramma afwerken maar veel treinen zitten helemaal vol vandaar ook dat wij 5 nachten in Varanasi zijn gebleven i.p.v. 4
Het landschap is onderweg niet bijzonder, vlak (Gangesvlakte) dicht bevolkt met veel dorpjes met hun bekende tafereeltjes. Alleen slecht te zien omdat de ramen al 20 jaar niet zijn schoon gemaakt.
Tja, en dan Varanasi (vroeger Benares) Een miljoenenstad aan de heilige rivier de Ganges bekend van zijn rituele wassingen en crematies aan de rivier. Wat een andere wereld. Wij zaten in een overal hoog bovenuit torend guesthouse. Verder beroerd en moeilijk bereikbaar (laatste km lopen door smalle vieze steegjes) maar wel met een prachtig dakterras en restaurant met uitzicht op de rivier en de wijk rondom. Met allemaal huizen op verschillende niveau,s (de begane grond zie je bijna nergens) waarop je een goede inkijk hebt op het familieleven vanaf onze verheven positie. En wat zie je dan zoal op korte afstand: honderden vliegeraars (kite surfers) groepen van tientallen apen, de Ganges met vele (roei)bootjes en een brede zandstrook aan de overkant van wel 2 km. (alleen in het regenseizoen nat) De rook en stank van de crematieplaats op 300 meter afstand (Tiny denkt deze geur nooit meer kwijt te raken) . Verder tempeltjes,veel rotzooi, kleinvee en veel honden op de huizen. De koeien blijven gelukkig nog wel beneden hoewel wij het in een restaurant (met 6 stoeltjes) tegen kwamen dat er een koe binnendoor langskwam. Eerst reageerden wij maar niet, immers inmiddels aan alles gewend (moet kunnen, denken wij Hollanders dan) maar dit bleek toch niet de bedoeling en het heilige dier werd door de eigenaar weg gejaagd. Ja, zo zou je zo maar 20 pagina's over onze belevenissen daar vol kunnen schrijven, maar ik wil me beperken tot de meest opvallende zaken.
Allereerst de crematies aan de ganges op de trappen van de zgn Ghats. Er zijn 2 plekken hiervoor waar meestal een tiental lichamen tegelijk worden verbrand. Je kunt deze voor ons bizarre plechtigheden van nabij volgen, hoewel de Indiase vrouwen nergens te vinden zijn. Dagelijks vinden hier 200 a 400 crematies plaats. Je mag niet fotograferen hetgeen Tiny ook wel aardig gelukt is. Er is evenwel veel agressie tegen toeristen (oplichters enz) en het is er dan ook bepaald niet prettig. Op beide plaatsen ligt naar mijn inschatting wel 10/20 vrachtauto,s vol hout in variabele kwaliteit opgeslagen. Sommigen hebben niet genoeg geld voor voldoende goed hout en dan worden de niet verbrande delen de Ganges ingegooid, vlak naast mensen die een ritueel bad nemen. Overal in de stad kom je lichamen op weg naar de crematie tegen, op karren, op auto-imperials. Alles is in principe mogelijk. Bepaalde categorien mensen hebben de loutering van een crematie niet nodig en worden zo de Ganges ingegooid, zoals Heilige mannen (sadhu's) pasgeborenen, zwangere vrouwen en mensen die na een slangenbeet overleden zijn. Wij zagen een klein roeibootjes met een volwassen- en een babylichaam de Ganges opgaan met misschien 3 overige passagiers.
De vader moest bij terugkomst toch huilen, de moeder was uiteraard in geen velden of wegen te zien. Moeilijk voor het verwerkingsproces, denken wij dan heel simpel in het Westen. Maar dat zal wel anders liggen (?) Het zouden overigens ook moeder en kind kunnen zijn, want 1% van de vrouwen hier overlijdt op het kraambed.
Dan zijn er nog honderden mensen langs de Ganges te vinden die zich hierin dus wassen. Mannen in (afwijkend model) onderbroek en vrouwen in lange maar dunne gewaden. Vaak mooi om te zien, vooral vanaf een roeibootjes, wat wij 2 maal gedaan hebben. Ook indrukwekkend de hoog oprijzende paleizen langs de rivier, meestal echter in een erbarmelijke staat van onderhoud.
In ons Guesthouse ontmoetten wij weer 2 gidsen van Djoser, ook weer een Nederlands vrouwtje wat hier is blijven hangen, hoewel ze nu wel naar een vaste stek verlangt.Vreselijk in zo,n stad waar werkelijk niets loopt zoals wij dat gewend zijn. Dit is werkelijk wel bijzonder toevallig.
Het verkeer tart hier elke beschrijving, dat kun je alleen begrijpen als je er met een motor-riksjaw tussen hebt gezeten. Onze keeltjes raken er soms zelfs door geirriteerd. Soms bekruipt me het gevoel in de hel beland te zijn. Afvalhopen met varkens en kinderen ertussen, beiden op zoek naar iets eetbaars of anders. Langs de Ganges staan wel afvalbakken (een unicum) maar de overheid heeft kennelijk vergeten aan de mensen uit te leggen hoe deze werken. Verder hoorden wij honderden keren: do you want a boat, sir / please visit our silkshop, cheap, no commission/
hash sir? (iedereen weet van de Hollandse koffieshops) / rikshaw sir? en zo zou ik nog wel een tijdje kunnen doorgaan.
Tenslotte, de bomaanslag van vorige week dinsdag tijdens een hindu-ceremonie welke normaal dagelijks plaats vind. Na onderzoek was deze ceremonie er afgelopen zaterdag weer voor het eerst. En wie zaten er met de neuzen vooraan? Toch zo nu en dan om zich heen kijkend of er geen verdachte dikke figuren bij zaten (bomgordels) Maar het ging goed. Op het terrein (de belangrijkste ghat) waren nagenoeg geen politie of militairen aanwezig.Gisteravond ben ik alleeeen wezen kijken en was nu het geval? Minstens 200 militairen/geuniformeerden van allerlei pluimage (ook hoogbejaarde, gapende en kranten lezende reservisten) detectieepoortjes en rugzakcontrole. Dit is nu toch echt weer India. Niets strikt georganiseerd. Wij kwamen de eerste keer hier met een roeibootjes vanaf de overkant van de Ganges en hadden van allerlei rottigs uit kunnen halen. Wij konden overal zo doorlopen. Nu is de kans dat op dezelfde plek dagen later weer een bom afgaat bijzonder klein maar toch! Ik stop ermee, lang genoeg in een ongemakkelijke houding gezeten. Wij hebben in Agra een hotel op 100 meter van de Taj Mahal (en kennelijk toch rustig, eerst maar zien) voor 4 nachten. Daarna trekken we 3 weken met prive chauffeur/gids door Radjastan.
Wij hopen dat we het allemaal zo nog een tijdje vol te kunnen houden, hoewel ik Johan, soms wel eens moet puffen (op zijn zachts gezegd) Maar wij zijn verder vrij en kunnen zo een paar rustdagen inlassen wanneer dit nodig mocht zijn.
Nog steeds winter in Nederland, heb ik begrepen? Hier is het goed vol te houden, steeds minder dan 25gr. maar wel vrij koude ochtenden en avonden.
Allemaal de hartelijke groeten en veel plezier met de voorbereidingen met kerst van Tiny en Johan.