Happy New Year vanuit Pushkar

Happy New Year

Hallo allemaal
Deze allemaal zijn zo.n 85 adressen dacht ik. Reden temeer om altijd zorgvuldig mijn woorden te kiezen. Dat is tot nu toe aardig gelukt gezien de weinige kritische reacties. Zo, dat was even een wat afwijkend introotje.
Wij zitten nu in Pushkar, bekend van zijn jaarlijkse kamelenmarkt die plaatsvind in november. Daarvoor ben ik te laat dus. Ik heb me wel laten vertellen dat Tiny ongeveer 5 kamelen waard is. Maar op dat soort opmerkingen ga ik natuurlijk niet in, belachelijk gewoon.
Pushkar, een klein stadje met ongeveer 17000 inwoners is een bedevaartsstadje voor de Hindoes, gelegen rondom een heilig meer. Een rondje meer is echter helaas volstrekt onmogelijk door allerlei voorschriften. Zo mag je binnen een afstand van 30 meter vanaf het water bijv. geen schoeisel dragen. Er zijn ruim 50 ghats (trappen) rondom het meer en veel bassins waar de rituele baden genomen kunnen worden. Er komen hier dagelijks enkele duizenden pelgrims en er lopen een heleboel alternatieve westerlingen, ook leeftijdgenoten, rond. Wij vallen hier op door onze (althans uiterlijke) eenvoud. Ook is hier de enige Brahmatempel van India. Brahma is de schepper in de Hindoeistische drievuldigheid. En verder de gebruikelijke dingen, veel koeien, derrie, apen, duiven (overal een plaag) en al dan niet echt heilige mannen. Alleen de niet echte zullen je bijv. vragen om een foto van hen te maken. En de nodige inconsequente dingen, zoals een winkel met wervende teksten voor kameelleren tassen binnen de tien meter afstand van een verbod op het dragen van alle leren voorwerpen.
En dan nog even een zijstapje, het weer. Wij hebben al twee dagen regelmatig (soms echt harde) regen die de wegen op veel plaatsen onbegaanbaar maakt (uiteraard geen afvoer) Dit komt nooit, en zeker niet in december voor. Er zijn in het gebied waar wij doorgetrokken zijn, geen rivieren, zelfs geen droge rivierbeddingen. Veel is dus drekkerig, alleen de boeren zullen er blij mee zijn. Ook niemand die nu zo slim is om paraplu,s te gaan verkopen. Verder ook al een paar dagen regelmatig onweer. Het weer is dus goed van slag, overdag nu naar schatting 20gr. De mensen lijden hier wel kou, dik ingepakt s,avonds en s.morgens en voorzien van grappige oorwarmers, waarvan wij er ook een paar hebben aangeschaft. Maar we hebben ze niet nodig, wat dat betreft zijn we kennelijk geharder dan Indiers. Verwarming, ook in de hotels, hebben wij nog niet gezien. Wel vuren op straat, waar rondom de mannen zich dan warmen. De vrouwen....?? Ik zou het niet weten.
De rit van Jaisalmer naar Jodhpur was niet bijster opwindend, steeds bijna hetzelfde landschap. Wel bezochten we nog het fort van Pokaran en stopten even bij een zoutmeertje, die hier veel voorkomen. Jodhpur heeft een zeer indrukwekkend fort, hoog op een heuvel gelegen. Het domineert de hele omgeving. Er is een museum wat weer de enorme luxe aangeeft waarin de marahadja,s (m.a.w. plaatselijke koningen) leefden. Ook de geschiedenissen van deze forten zijn vaak erg interessant. Veel oorlogen waarbij de vrouwen wanneer de verdediging het niet meer hield collectief zelfmoord pleegde (de zgn Johar met een r) Dit in tegenstelling tot de sati, waarbij de weduwe zich samen met de overleden echtgenoot liet verbranden (omgekeerd was uiteraard ondenkbaar) Dit laatste gebruik is allang verboden, maar heeft nog lang doorgewoekerd.
Om een fort binnen te komen waren veelal een drietal poorten te passeren, vaak met een haakse bocht om het voor de aanvallers riskanter te maken. Op een meter of 3 hoogte op de poort zitten vaak scherpe punten, dit is immers de hoogte waar aanvallende olifanten hun kop tegen aan moeten zetten om de poort open te beuken..Die aanvallers waren meestal rivaliserende marahadja,s of de mogols (moslims)
Verder bezochten we een bazar waar we de nodige (?) specerijen in hebben geslagen. Ook Jodhpur is een miljoenenstad maar het was niet mogelijk om een internetcafe te vinden (vandaar de vertraging van het vorige verhaal met foto.s) . Ook het vinden van een redelijk restaurant was niet zo eenvoudig. Ook met het ontbijt moeten we de laatste week vaak behoorlijke moeite doen om wat te krijgen. Als je vraagt is het nooit een probleem maar in de praktijk..... Zelfs een rolletje closetpapier moet in een hotel soms snel in een winkel opgehaald worden.
Het serviceniveau is toch al erg laag, we moeten overal achteraan. Bed opmaken, handdoeken, noem maar op. Maar we klagen beslist niet, we moesten toch zo nodig naar India?!!? En nog onbelangrijk ook vergeleken bijv. met wat je te wachten staat als je ziek wordt of een ongeval krijgt.
Dit laatste is lang niet denkbeeldig, de gevaren loeren overal in een veelvoud van wat de risico.s in Nederland zijn.
Morgen nog een dagje in de omgeving, tempel op een berg en de stad Ajmer (moslim=bedevaartsoord) Daarna komen we verder naar het zuiden al in de buurt van ons waarschijnlijke eindpunt voor een weekje rust, maar niet voordat we nog een handvol interessante plekken hebben bezocht. India blijft fascinerend, maar het blijft lastig om er zonder medicijngebruik optimaal van te genieten.
Wij wensen iedereen een hele prettige jaarwisseling en al het goede voor het nieuwe jaar 2011, wat hier zoals gezegd al om half acht Nederlandse tijd zal beginnen. Het traditionele uitzitten zal er wel niet van komen, hoewel je nooit weet met alle Westerse toeristen hier in Pushkar.
De hartelijke groeten van Tiny en Johan.

Ik schrijf er toch nog even een dag bij, nog even tijd alvorens te gaan eten en ons eventueel in het oud en nieuw gewoel te storten. Wij zijn inderdaad richting tempel op de berg gegaan, maar toch halverwege maar gestopt. Wel erg grote treden en je moet zo nu en dan toch erkennen dat het verstandiger is om niet door te gaan. Alleen dat erkennen kan voor sommigen, bijv. ik, al een hele overwinning zijn, wellicht groter dan de klim zelf. Vandaag mooi zonnig weer en mooi zicht over Pushkar en zijn bergachtige omgeving.
Later zijn we naar een stadje Roopanghar, 60 km verderop gegaan, dit stadje dat in de boeken als authentiek werd aangegeven.
Dit i.p.v. Ajmer, want we kwamen er net op tijd achter dat het vrijdag was en het niet zo verstandig is dan naar een door moslims gedomineerde stad te gaan. Ook was het plaatselijke fort gesloten. Misschien morgenvroeg onderweg, maar overslaan is ook een optie.
Het dorpje was inderdaad echt echt. Veel mooie types en Tiny kon haar fotografeerhart ophalen want ze lieten zich gewillig en gratis fotograferen./ Sterker nog, ze boden het zelfs soms aan. Wij waren hier dan ook de enige westerlingen en zelf een bezienswaardigheid.
De lunch hadden we in een deels tot hotel omgebouwd fort Zeer luxe en mooi en toch betaalbaar. Hier hadden we beslist de meest bizarre partijtje tennis ooit. De plek was uniek boven het hiervoor vermelde stadje. De preek- en zanggeluiden van een Hindoe-dienst begeleidden het geheel. `````` Dat de lijnen even zwart waren dan de rest van de baan doet er niet toe. Ook deze dag dus weer een aantal leuke ervaringen.