Evaluatie reis Nepal en India.

Evaluatie reis Nepal en India.

Hallo allemaal

Heeft de reis ons gebracht wat wij ervan verwachtten? Wij waren gelukkig vooaf al door onze dochters die India al vaker bezochten op de hoogte gebracht en ook de reisboeken staan vol met allerlei waarschuwingen. Dus geheel onbevangen zijn we niet afgereisd.
India en Nepal zijn fascinerende landen om te bereizen en wij hebben er dan ook beslist geen spijt van dat we het op deze manier hebben ondernomen. We hadden ruim de tijd om de dingen te doen wat we wilden doen wat bij het alternatief, georganiseerd, meestal niet het geval was. Wat dat betreft dus meer rust. Aan de andere kant moet je alles wel zelf regelen en dat is in deze landen niet altijd even gemakkelijk. In ieder geval veel ingewikkelder dan Thailand, Laos en Cambodja die we eind 2006 bezochten. Ook de leeftijd kan natuurlijk een rol spelen, elk jaartje gaat wel tellen en je moet niet de illusie hebben een dergelijke reis bijv. nog op 70jarige leeftijd te maken. We merken toch wel dat de flexabiliteit wat terugloopt en dat is in landen waar alles altijd anders loopt dan afgesproken of verwacht toch wel lastig.
Van te voren hadden we al gezegd dat dit onze laatste lange individuele reis naar derde wereld landen zou zijn en dat dit verstandig is werd door onze ervaringen alleen maar bevestigd.
Al met al mogen we echter beslist niet klagen over onze gezondheid. Er waren wel dingetjes, maar bijna nooit dusdanig dat we aanpassingen in de beoogde trips moesten maken.
Wat dat betreft past ons dus alleen maar dankbaarheid.
Dit dan buiten de 3 weken dat we in Radjastan een privé chauffeur hadden. Erg gemakkelijk, al had ik er wel wat moeite mee om de regie grotendeels uit handen te geven, maar dat is in dit geval natuurlijk wel zo verstandig.
Nepal vonden we toch wel wat beter georganiseerd. Betere hotelkamers met kastruimte die dan ook nog een keer ongevraagd schoon gemaakt werden en soms ook nog door vrouwen.
In India kwam er geen vrouw aan te pas, meestal opgeschoten jongens. Ook het openbaar vervoer in beide landen functioneerde prima, voorwaarde is wel dat je dan 1e of 2e klas moet reizen, anders is het wel wat anders met tralies voor de ramen (zonder glas) en buiten de trein hangende mensen.
Naar schatting hebben we in totaal zo,n kleine 7000 km afgelegd, het meest met auto en taxi en verder per trein (India) en bus (Nepal) en dan nog één binnenlandse vlucht. Gemiddeld kan men zich per uur ongeveer 25/40 km verplaatsen. Een afstand van 300 km is dus al echt een volle dag reizen. Door overbevolking staat de natuur overal onder druk, echte ongerepte landschappen kom je weinig meer tegen. Buiten het noorden van Nepal dan.
De steden zijn over het algemeen wel geweldig al zijn de echte bezienswaardigheden vaak beperkt tot forten, paleizen, tempels en haveli’s (oude grote huizen met binnenpleinen)
De zoogdieren die het meest opvielen waren apen (langoors en makaken) zowel in steden als buitenaf, koeien (overal behalve Bombay) geiten, honden (van de duizenden die we gezien hebben waren er 3 aangelijnd/ als puppy zagen ze er vaak al erg vies uit/ze verpesten menig uurtje nachtrust) varkens (meestal in de buurt van drek en open riolen) kamelen(vooral in Radjastan nog een transportmiddel voor karren en mensen) ezels (meestal vervoer bouwmateriaal en –afval) ossen (bij putten om water naar boven te brengen)
Van tijgers zagen we alleen maar een paar keer footprints, ze zijn dan ook erg zeldzaam.
Langs de wegen troffen we honderden dode dieren aan (honden, koeien, ezels) , die ze gewoon laten liggen en i.h.a. opgeruimd worden door andere dieren
Dan de vogels, met name belangrijk voor Tiny die ze graag in het vizier krijgt:
Pauwen, duiven (vaak een plaag) kraaien, arenden (heel veel) ijsvogeltjes (diverse soorten) aalscholvers, ibissen (kleine witte reigers) en nog veel meer.
Een positief punt is dat men in deze landen vriendelijk is tegenover dieren en deze daardoor ook helemaal niet schuw zijn, zelfs een ijsvogeltje kun je tot op een paar meter benaderen.
De andere kant is dan wel dat bijv. honden niet uit hun lijden worden verlost, ze lijden haarloos met schurft en allerlei jeukziektes een vreselijk bestaan of slepen zich kruislam voort.
Politiek: In Nepal hoorden we veel opmerkingen over de corrupte regering, in India minder maar daar heeft men het wellicht al opgegeven. Nepal is nog maar een jonge, matig functionerende democratie. De koning is nog maar een paar jaar geleden de laan uitgestuurd.
Overal veel militairen, vaak op prominente plekken in de stad en zwaar bewapend. Van politieke onrust hebben we echter niets vernomen. In India was dit allemaal veel minder, alleen op bepaalde gevoelige plekken (vaak waar al aanslagen zijn gepleegd) werd uitgebreid bewaakt. Vaak door bejaarde reservisten die er verder niet zo krijgshaftig uitzagen. Verder vernamen we bijna niets van spanningen tussen moslims en hindoes, hoewel die er zeker wel zijn.
Over de rotzooi, versmering en de stank hebben wij al diverse malen geschreven.
Alles wordt overal maar heen gegooid. De mooiste plekken worden vervuild doordat iedereen alles maar achteloos op de grond of heel bewust in het water gooit. Dan nog de drek van het spugen, koeien en honden, soms zo erg dat je in sommige steegjes amper op de been kon blijven. Op de toestanden rondom de lijkverbrandingen zullen we dan maar even niet ingaan. Hetzelfde water waar ze hun kleren en zichzelf gaan wassen, tanden poetsen (met de vingers) en noem maar op. Dit blijft voor ons onbegrijpelijk, vooral als ze zich zelf hierdoor in gevaar brengen. En er zijn hierop bijna geen uitzonderingen, alleen de mensen die het Jain geloof aanhangen zijn schoner, maar met 2% van de bevolking heeft dat niet zoveel invloed.
Door Indiers werd ons verteld dat de grondoorzaak ligt in de gedachte dat de rommel uiteindelijk toch wel opgeruimd zal worden door koeien (ongeveer alles etend behalve plastic), honden en paria’s (kastenlozen). Maar dit is natuurlijk maar zeer ten dele waar.
In ieder geval, we hebben op dit gebied al heel wat gezien, maar India spant hierbij toch wel de kroon.
De meest bijzondere plekken waren Varanasi aan de Ganges, het Himalaya gebergte dat overal in Nepal zeer prominent zichtbaar was en de forten, paleizen en rijkdom van de marahadja’s in Radjastan.
En hoe kijken we tegen de toekomst van India aan, ons terdege beseffend dat we geen compleet beeld van dit enorme land (100 maal Nederland) hebben.
Voor ons is het onvoorstelbaar dat India zich de komende 50 jaar tussen de top-wereldmachten als de VS, Japan, China en de EU gaat nestelen.
Daarvoor missen we een heleboel dingen: elan (ook niet bij de rijkeren) nationale trots,
Improvisatievermogen, gelijke kansen voor iedereen (kastensysteem) , eerlijkheid (alom aanwezige corruptie), betrouwbaarheid (afspraken worden soms nagekomen) enz. Kortom, het land doet niet de beste menselijke eigenschappen naar boven drijven.
En natuurlijk moet ook de enorm snel groeiende bevolking genoemd worden, o.a. door de sterk verbeterde medische zorg (gem. levensverwachting al boven de zestig)
Onderdrukken is welhaast een nationale hobby: man tegen vrouw, hogere kaste tegen lagere kaste(niet officieel, maar nog terdege aanwezig) , verkeer (hoe groter hoe meer vermeende rechten, SUV rijders zijn het toppunt van arrogantie en als voetganger ben je een nul) gasten tegen bedienend personeel (vaak feodale toestanden) baas tegen ondergeschikte noem maar op. Al deze zaken worden echter schijnbaar kritiekloos geaccepteerd, geen opgestoken middelvinger of ander vergelijkbaar gebaar in het verkeer gezien
De Indiers zijn gek op geld, in de kranten wordt breed uitgemeten wat bijv. sportsterren wel niet verdienen. Dit is kennelijk net zo belangrijk als hun prestaties.

Wel zijn Nepal en India goedkope reislanden, als je het er een beetje uitkient kunt je met zijn beidjes voor 30/40 euro per dag wel redden. Dit dan wel excl. vlucht en visa. Wel moet je dan gebruik maken van het openbaar vervoer: treinen 3e klasse en bussen(sterkte) eenvoudige guesthouses (10 euro of minder per kamer, incl. ongedierte en koud water) en als je met de nodige risico’s regelmatig met de lokale bevolking mee-eet (3 keer per dag voor ongeveer 10 euro samen) De entreeprijzen voor westerlingen zijn soms wel erg hoog, vaak een veelvoud vergeleken met enkele jaren geleden. Dus voor veel minder dan het levensonderhoud hier kun je daar gemakkelijk rondkomen en we hebben ook wel mensen gesproken die dat elk jaar een paar maanden doen mede om geld te besparen. En als je eigen huis verhuurt wordt is het natuurlijk helemaal kassa. Misschien breng ik wel mensen op een idee!
Bedelaars waren er in overvloed en ze hadden een speciaal oog voor ons, oudere westerlingen. Het voelde tenminste wel zo aan dat ze ons extra vaak benaderden. We hebben heel wat stompjes ledematen en allerlei bizarre vergroeiingen gezien.. Maar ook hieraan zitten heel veel bedenkelijke kanten. Soms dankbaar en soms alleen maar vragend om meer. We hebben steeds geprobeerd naar beste eer en geweten deze mensen van roepies, eten, pennen en kleding te voorzien en zo ons geweten een beetje te sussen. Maar lastig blijft het.
De nationale sport is cricket, dat ook veel door de jeugd op straat wordt gespeeld. Voor deze sport is minder ruimte nodig dan bijv. hockey, waar we niets van vernomen hebben.
Nederland had met cricket ook indruk gemaakt, althans in India. Ze hadden topland Engeland verslagen zo vernamen wij.
In de hotels waar wij kwamen zaten meestal meer Indiers dan westerlingen. Vaak opa en oma met kinderen en kleinkinderen. Wat ons opviel was het gebrek aan communicatie. Er werd bijna niets gezegd, in het bijzonder niet tussen schoondochter en schoonmoeder, wat hier in het bijzonder erg problematisch schijnt te zijn. De rijkeren, cq hogere kasten, zijn buiten hun kleding te herkenbaar door hun grotere lengte(meer hormoonrijk voedsel!?) en dikte. Ook de kinderen zijn meestal te dik. Ook weer negatief naar de toekomst toe, ze maken in ieder geval niet de indruk het land uit de misère te willen trekken.
Het is natuurlijk te hopen dat deze opsomming te pessimistisch is maar de tijd zal het leren.
En het is ook zo dat op allerlei gebied gunstige uitzonderingen te vermelden zijn, maar dit is alleen de overheersende indruk die wij van India, en in mindere mate van Nepal, gekregen hebben. Maar nogmaals, wij hebben de wijsheid ook niet in pacht en hopelijk hebben we het mis, je gunt iedereen (ook de Indiers) natuurlijk het beste in hun leven.
Mochten er mensen zijn die kritiek hebben op (stukken uit) deze evaluatie, laat het dan weten, eventueel via de gewone mail. (jogos@home.nl) Ik wil bepaalde conclusies graag toelichten.

Iedereen bedankt voor hun belangstelling, reacties enz. We hopen dat het allemaal een beetje interessant en onderhoudend was en we hopen dit nog eens vaker zo te doen. Uiteindelijk wordt de communicatie steeds gemakkelijker met een eigen laptopje, wifi-zones en noem maar op. Voorlopig zijn we echter geen nieuwe reisplannen aan het uitbroeden, het is voorlopig genoeg zo en we zijn dankbaar dat dit nog mogelijk was.

Allemaal en voorlopig voor de laatste maal de hartelijke groeten van Tiny en Johan.



PS: het is toch weer erg grijs buiten, wat dat betreft zijn ze in India beslist beter bedeeld.