Pokhara

Hallo allemaal,
Wij zijn weer een paar dagen verder en gaan straks de derde nacht in Pokhara al weer in. Goed hotel waar wij het een week willen uithouden, grote kamer met balkon dat zicht geeft (niet altijd!) op de Annapurna berg. De tiende berg ter wereld met de vorm van een vissenstaart.
Hij is hemelsbreed weliswaar 50km verwijderd maar staat er enorm dominant hoog te zijn. Vooral vanaf het Pewa meer een prachtig gezicht.
Na het uitzicht vanaf Nagargot, waarover ik de vorige keer schreef, zijn wij dus weer naar Kathmandu vertrokken, de drukte weer in. Zo tegen twaalven kwamen wij aan en hebben die dag verder niets bijzonders meer ondernomen.De volgende dag wel, toen wij naar Pashiputinat en Bodnath zijn geweest. De eerste een groot tempelcomplex op een berg waar wij uren hebben verbleven. O.a wat kinderkleertjes weggegeven aan een paar leuke kinderen die tussen de tempels woonden. De Jip en Janneke muts ging niet meer af. Verder alom apen maar wel lekker rustig.
Dit in tegenstelling tot het gebied bij de rivier beneden, waar op zgn ghats (trappen aan de rivier) volop crematies aan de gang waren. Deze rivier is heilig aangezien hij later in de ganges stroomt.. Heilig betekent niet schoon, want alle resten worden in de rivier gekwakt. Grote stukken hout, bloemslingers en de offergaven, soms geld waar schoffies gelijk achteraan gaan. Ook een bebloede doek waar een jongere man op had gelegen ging zo de kleine en ondiepe rivier in. De lijken schijnen 100 % te verbranden, dat moeten we dan maar geloven. Dit alles, met alle bijbehoren rituelen, werd gadegeslagen door honderden mensen, voor 90% Nepalezen. Zo op het oog niet al te veel verdriet, vrouwen kwamen in het verhaal nagenoeg niet voor, zeker niet bij de rituelen. Daarna Bodnath (Boeddha) met een grote stupa met een zeer Tifbettaanse sfeer . De vele Tibettaanse vluchtelingen die hier wonen maakten plichtsgetrouw hun rondjes (Kora) onderweg de vele gebedsmolens draaiende houdend.
Nog een nachtje en wij hadden 6 nachten in het drukke ongezonde Kathmandu erop zitten. Het is mooi geweest zo na deze laatste indrukwekkende dag. De volgende morgen om vijf uur op, alle stroom eraf, en in een donkere spookstad met wel heel veel schimmen op de weg naar het busstation. Koffer los op het dak, een taxichauffeur die bijna 10 keer te veel vroeg. De dag begon weer gezellig en ontspannen.
De zgn luxe bus (incl. water en lunch!) deed goed 7 uur over de 200 km naar Pokhara. Het is buiten het regenseizoen vandaar dat het zo snel ging(!) . Mooie berglandschappen langs een riverdal, leuke boerendorpen en veel getoeter. Erg steil allemaal en als je van de weg afraakt is er meestal geen houden meer aan. Een bus onderweg had geluk en was slechts een meter of 20 naar beneden gevallen. Maar alles ging verder goed en samen met nog een ouder Nederlands stel werden wij met al onze bagage in een autootje van het hotel gepropt. De afstand was gelukkig maar kort. Gisteren en eergisteren hebben wij het rustig aan gedaan. Het is hier toch wel een verademing na Kathmandu en toeteren is hier verboden. Wel wat gewandeld langs het meer tot bij de dam waar de rivier overgaat in het Pewa meer. O.a. even lekker geluierd op een luxe resort aan de andere kant van het meer, waar je met een primitief trekpontje kon komen.. Wel een voordeel, als westerling wordt je overal geaccepteerd en niemand vraagt je wat. Maar het is toch niet ons idee, op een luxe "eilandje" temidden van alle arme paupers.
Nepal is helaas een land in sterk verval, bijna nergens zie je wat opgebouwd worden. Alles gaat kapot en daar blijft het dan bij. Veel dingen zijn simpel op te lossen maar het gebeurd gewoon niet. Arbeidskracht is geen factor. Je denkt hier niet in uurlonen. Om een voorbeeld te geven: een uur zelf roeien kost hier bijv. 2,50 euro, met roeier k ost een uur 3,00 euro. Dus de man moet voor 2 kwartjes redelijk zwaar ploeteren en dan nog gesteld dat hij het geld helemaal zelf mag houden. Het land is tot 1950 geregeerd door een geldverslindend koningshuis, de Rana,s en ook na die tijd is er nooit een fatsoenlijke regering geweest. Ook al is Nepal in naam een democratie. Wij horen veel berichten over corruptie en de militairen zijn alom zeer duidelijk aanwezig, vooral in de hoofdstad. Dat even terzijde. En vandaag zijn wij met het grootste schip wat op dit meer te zien is op cruise geweest. Wij waren de enige gasten en wij hebben een kleine vier uur op het meer gezeten en daar bij een drukbezocht eilandje met (alweer) een tempel erop aangelegd. De aandrijving bestond uit 2 waterfietsers. Er was zelfs een wc aan boord en er stonden een stuk of 15 stoeltjes aan dek. De maatschappij heette star cruises. En dat dan op het m.u.v. de hoofdstad belangrijkste toeristische gebied van Nepal. Wij blijven hier van de ene verbazing in de andere vallen.
Ik wil het hierbij laten, de stukjes moeten ook niet te lang worden.
Op wat kleinere ongemakken na gaat het ons goed. Volgende week dinsdag ongeveer hopen wij af te reizen naar India. Wij hebben het hier dan wel zo,n beetje gezien. Alleen als wij langere trekkings zouden maken zouden wij het hier nog wel een tijdje kunnen volhouden maar dat zit er helaas momenteel niet in.
Iedereen de hartelijke groeten van Tiny en Johan op zondag 21.45 plaatselijke tijd, d.w.z. 17.00 Nederlandse wintertijd.
(wintert het trouwens al een beetje in Nederland??
Het is al te laat om nog foto's te plaatsen dus dat doen we morgen