Terug in Kathmandu

Hallo allemaal,
Wij zijn inmiddels met de tiende dag bezig en zitten weer in hetzelfde hotel als in het begin in Kathmandu. Deze tussenstop van 2 nachten is nodig om ons verblijf in Pokhara verder naar het westen (wij zijn dus al weer onderweg naar huis) te regelen. (stroom weer uitgevallen, dit is elke dag wel eens gebeurd, nu gelukkig maar kort) Een van de nadelen van Nepal is dat alles via reisbureautjes geregeld moet worden en die zijn lang niet overal aanwezig. Zoals Tiny al schreef konden wij maar een nacht naar Dhulikhel, een erg mooi resort, maar wel lawaaierig doordat de enige doorgang naar Tibet door de Himalaya (80 km vandaar) er langs liep. Nepal is 800 km breed dus was het hier bepaald niet rustig Allemaal bochten, trucks en zeer volgeladen bussen. Bij elke bocht wordt dan uitbundig getoeterd om aan te geven dat er een voertuig op de verkeerde weghelft aankomt. Maar ook hier stroomstoornissen en waarschijnlijk ook de oorzaak van mijn darmstoornissen lag hier. Eigen schuld eigenlijk, tegen beter weten in veel te scherp gegeten. Als het een tijdje goed gaat wordt Johan weer nonchalant. Wij hebben ons maar weer door een taxi op laten halen en ons naar een hotelletje boven in het voorgebergte in Nagargot. Meer hutjes eigenlijk met de naam "hotel the end of the universe" Kun je nagaan hoe afgelegen. Maar niet echt want het is hier overal erg dicht bevolkt. Maar wel relatief rustig. Erg vriendelijke maar arme bevolking. De eerste anderhalve dag weinig ondernomen vanwege de darmstoornissen. Op zichtzelf weliswaar niet zo erg dramatisch, maar wel erg vervelend omdat we hier een low-budget hut hadden geboekt. Erg kil op meer dan 2000 mtr hoogte, stroom meer af dan aan, geen lekker lui zitje enz, Alleen een paar wandelingetjes in de omgeving. Erg vriendelijk personeel die de eerste nacht zelfs met een paar kruiken aan kwamen.Gisteren wel weer op pad gegaan naar de tempelstad Bhaktapur. weer met tempelcomplexen die op de Unesco lijst staan. Hier ook beter onderhouden dan in de vorige. Entree 10 us dollar, dat wel. Maar dat is dan wel voor 4 dagen (Ik geloof niet dat veel mensen hier optimaal gebruikt van maken, het geld gaat naar de overheid) De foto's, met helaas slechte lichtomstandigheden, spreken weer voor zich. Wij zullen alleen als het van belang is teksten aan de foto's toevoegen, anders komen wij niet meer aan reizen toe.Daarna door naar Panauti, een stadje ver van het toerisme gelegen met een tempel op de samenvloeiing van 2 riviertjes. Inderdaad maar een groepje toeristen op afstand gezien.
Wij dachten hier een leuke wandeling te maken door de rivierbedding, maar helaas, een weeiige lucht begeleidde ons. Er bleken allerlei kadavers en slachtafval te liggen.
Echt ongelofelijk. Het stadje was wel erg leuk en authentiek. Met de (nu wel echte) 47 jarige sadhu gesproken, die erg goed Engels sprak en er goed uitzag in zijn zwarte kledij. Verder gingen wij in de fout door een dansende jonge vrouw een (voor hun) flink bedrag te geven. Ze liep in erg smerige kleding maar zag er in haar gezicht wel goed uit. Even later lag ze kronkelend op het tempelplein met het geld naast zich op de grond. Ze bleek zwaar gestoord te zijn Waar het geld gebleven is weten niet maar wellicht niet wat onze bedoeling was. Op de terugweg nog even door een klein dorpje langs de weg gelopen waar geen toerist ooit aandacht aan zou geven en een winkeltje binnen gegaan om wat snoepjes te kopen. Gelijk stond het halve dorp om ons heen. Veel koeien, geiten en kippen op de kleine stukjes grond voor hun huisjes. Leuke ervaring. Verder veel roofvogels op het land. Ze worden eagles genoemd maar daarvoor komen ze wel een stukje tekort. Het was al bijna donker toen wij terug waren.
En dan vanmorgen.Wat een geluk! Na een hele reeks dagen was de Himalaya, op hemelsbreed 60 km naar het noorden, helemaal vrij in zicht. Nagargot is de beste plaats in midden nepal om dit te aanschouwen (n.b. kosten 20 usd p.p. wat je gewoon kwijt bent als alles in wolken gehuld is) Om vijf uur op maar wat een schouwspel!. Zonsopkomst
met vrij zicht over wel 350km Himalaya in de breedte van de Anapurna tot de Mount Everest. En er waren maar een stuk of vijftien toeristen, misschien minder dan de vorige dag toen er niets te zien was. Geweldig en wij hopen dat dit op de foto,s ook een beetje overkomt,
De dag na de vorige brief was ik even vergeten. De apentempel was geweldig mooi. Uitzicht over heel het stoffige Kathmandu en honderden apen (Hanuman is de apengod, vandaar) Verder begrijpen we het niet helemaal (t.z.t. maar even nagoogelen) want geen apelbeeld of zo gezien. Het was een boedistische tempel! met zelfs Tibettaanse monniken. Verder veel handeltjes (klankschaal gekocht) honden, duiven en bedelaars. Er konden munten in het water gegooid worden en een wens gedaan (ook handel)
Een moeder met een kindje van een jaar op schoot had een list bedacht. Beide keren dat wij passeerden kneep ze het kind zodat het ging huilen. Zo werkt dat vaak in dit soort landen. Intriest natuurlijk. Het is dan ook geen vakantieland voor erg gevoelige zielen. Zo gaan dingen gewoon. Maar afgezien van dit soort dingen (Er is heel wat meer te noemen) toch een leuk uitstapje. Als iemand zich dit moeilijk voor kan stellen dan horen we het wel.
Allemaal de hartelijke groeten van Johan en Tiny, waar het nu weer goed mee gaat