Via de kust terug in Agadir

Hallo allemaal,
Vanmidddag om 3 uur weer aangekomen bij het hotel vanwaar wij 2.5 week geleden zijn vertrokken voor een autotochtje van ruim 3000km. Met een goed gevoel gelijk maar een pilsje aan de poolbar besteld want het is niet zo vanzelfsprekend dat je het krankzinnige verkeer hier zo lang overleeft.Nog een senior stel getroffen die hetzelfde hadden gedaan als ons. Geen mogelijkheden onderweg om ons verhaal kwijt te kunnen, ondanks een paar wat betere onderkomens.Na de kloven zijn wij doorgereist naar Ouarzezate voor een nacht. Daar een oude kasbah bezocht die ze aan het restaureren waren. In deze stad zagen we net zoveel toeristen als in de 2 weken daarvoor bij elkaar. De meeste mensen zitten nu eenmaal het liefst op een kluitje.
Ook een mooi maar afgelegen liggende oase bezocht, de Fint, alwaar ook diverse films opgenomen zijn vanwege het fraaie landschap, o.a. Cleopatra.
Door een slechte voorbereiding (bijv. geen water mee) kreeg Johan wat last van zijn hart en vroeg de begeleidende Berberman om de terugweg door beschaduwd terrein te maken i.p.v. door het mulle zand van de rivieroever. Daar had de man wel een oplossing voor, een ezel. Eigenlijk funest natuurlijk maar ook dat hebben we weer overleefd. Het veel te hoge bedrag dat hij hiervoor vroeg getuigde niet van respect voor zielige zieke ouderen maar alla, dan moet je natuurlijk ook niet alles nog mee willen maken op je oude dag.
Via mooie weinig toeristische routes zijn wij aan de zuidflank van de Hoge Atlas aangekomen, waar we o.a. de hoogste berg van noordelijk Afrika hebben aanschouwd, 4167 meter hoog en nog met veel sneeuw bedekt. Dit werd evenwel wel minder gezien het vele water dat naar beneden kwam.Eenmaal moesten wij bijna een enorme omweg maken vanwege een overspoelde weg (bruggen en duikers kennen ze hier niet) hiervoor werden wij meerdere malen gewaarschuwd door de spaarzame toeristen die hier tegenkwamen.Een Fransman in een 4x4 drive gaf met de hand zelfs een halve meter hoogte aan. Spannend dus
maar onze Dacia bracht ons toch nog veilig naar de overkant. Hier kregen wij ook nog het gevaarlijkste stukje bergweg van de hele vakantie voor de kiezen. Eigenlijk kun je niet van een verharde weg spreken, afscherming is er al helemaal niet maar van tegenliggers is gelukkig ook bijna geen sprake.Daarna een stuk hoofdweg die door de roekeloze Marokkanen ook heel gevaarlijk was ( doorgetrokken strepen moet je hier kennelijk in het midden houden) Johan wou tegen het eind van de dag toen er alweer een onverwacht lastig weggetje opdook terug (een dag vroeger dan gepland) naar Agadir. Hij had het helemaal gehad maar Tiny nam resoluut het stuur over en bracht ons na een uurtje rijden naar het meest luxueuze hotel dat we hier meegemaakt hebben, waar wij tot de volgende middag lekker relaxed aan het zwembad hebben doorgebracht. De laatste 3 dagen wilden wij het kalm aan doen.De volgende dag (gisteren) door de mooie honingvallei, weinig kms en lekker ontspannen dachten we. Bleken zich op deze zondag (ook hier rustdag) duizend Marokkanen in een smalle kloof te verpozen allemaal met hun renault 4tje enz. Met hun rijstijl pakte dit beoogde rustige ritje dus ook weer even anders uit.
Bij de kust aangekomen hebben wij een stacaravan gehuurd omdat vreemd genoeg juist hier geen hotels waren. Wel druk met dagjesmensen. Ook hier weer veel Fransen met kleine hondjes enz. Vanmorgen een stuk van de mooie kust bezocht en veel fotostops gemaakt. De echte foto,s van Tiny komen dus nog. Wat er nu opstaat is allemaal amateurwerk van Johan die zich voornamelijk bezig houdt met filmen.Dus jullie kunnen nog wat hoogstandjes op fotogebied verwachten als we eenmaal thuis zijn.Zelf wil ik dan nog uitgebreid verslag doen (evalueren heet dat geloof ik) hoe Marokko en met name de mensen op ons zijn over gekomen.
Wij hopen de meeste lezers over een paar dagen weer gezond en wel in het (momenteel kille) Nederland aan te treffen. Ons vergaat het goed in ieder geval en wij hebben toch eigenlijk weinig darmstoornissen gehad achteraf bezien. Iedereen bedankt voor het meeleven c.q. de reacties in welke vorm dan ook.
De hartelijke groeten van Tiny en Johan vanuit een ondergronds cybercafe in het warme Agadir.