Van Carcasonne naar Torla in Spanje

Hallo allemaal,
Na weer enkele wifi loze dagen is er nu weer gelegenheid om verantwoording tegen een ieder af te leggen over het verder verloop van onze reis. We zitten nog steeds in de Pyreneeën, maar nu aan de Spaanse kant, want vanmiddag zijn we de grens gepasseerd na bijna 2 weken in Frankrijk te hebben vertoefd. Een prachtig gelegen stadje nabij het bekende natuurpark Ordesa, waar we voor 3 nachten geboekt hebben en van waaruit we morgen een bergwandeling hopen te maken. Maar dan wel door een dal natuurlijk. Langzamerhand wordt met name Johan toch wel een beetje bergmoe. Alleen al in de Pyreneeën hebben we zeker acht cols overwonnen met een hoogte variërend van globaal 1500 tot 2100 meter. De hoogste de Tourmalet, die helaas helemaal in nevelen was gehuld. Wel veel wielrenners, vaak leeftijdgenoten die zich nog even moeten bewijzen. Persoonlijk vind ik het met de auto al een prestatie. Constant hoge concentratie vereist, mist, regen, blad op de weg, vul maar in. Bovenop de Tourmalet staat een beeld van een wielrenner waarvoor ik vol trots met mijn pas verworven Hyundai Matrixje wilde poseren, maar ik werd door de wielrenners boos weggekeken, kinderachtig! Na een ander colletje waar het zicht ook niet meer was dan 50 meter reden we mis en kwamen we nog steeds hoger terecht, wat . natuurlijk niet klopt na een colletje. We kwamen zelfs in een wintersportplaats terecht. Zo kun je gemakkelijk letterlijk en figuurlijk de mist in gaan. Maar de andere bergdagen waren prachtig en we hebben overnacht in Luchon, ook een bekend plaats uit de Tour. Op de Col de Aubisque hebben we een wandeling gemaakt en kon Tiny zich uitleven op de tientallen roofvogels, die hier rond cirkelden. Welke soort moet nog uitgezocht worden, in ieder geval erg groot. Op weg naar Lourdes hadden we nog tijd over en reden we zomaar een zijweggetje in waar een kasteel (Donjon) moest zijn. Laat daar nu uitgerekend een vogelshow plaatsvinden, waar allerlei grote vogels van Papagaai tot condor vlak over je hoofd scheerden. Dus alweer bingo voor Tiny, de resultaten zien jullie wel.
En dan Lourdes, we overnachtten in een bed & breakfast (in het Frans vaak gite genoemd) in een boerendorp op enkele kilometers afstand. Erg indrukwekkend om dit allemaal mee te maken en hoe mensen hierin in hun religieuze beleving op te zien gaan. We hebben de verleiding niet kunnen weerstaan om ook wat geneeskrachtig water te drinken en een weinig hiervan mee te nemen. Er waren echt duizenden mensen, zo te zien uit de hele wereld aanwezig en we hebben hier vele uren vertoefd om het allemaal te ondergaan. De hele middag niet gegeten of gedronken en we hebben op het hele terrein van de kerk met een enorme oppervlakte echt niemand gezien die zijn lunchpakketje verorberde. We wilden dan ook niet van deze (ongeschreven) wet afwijken.
Ook vandaag onderweg naar Spanje dus weer veel moois mogen aanschouwen. Vrijdag willen we , in enkele dagen doorreizen naar de Costa Brava om daar nog een dag of wat, afhankelijk van het weer, te blijven. De Dordogne laten we toch maar vallen, het weer is niet al te best en we wilden er een chaletje huren. Maar de meeste campings zijn ook hier meer naar het zuiden een en al van een grote triestheid. We hopen dan bij te komen van viereneenhalve week intensieve vakantie. Soms toch wel erg zwaar en de jaartjes gaan dan toch wel tellen. Maar we mogen niet klagen over deze fantastische “belevenissen” reis. En dan kan ik wel aangeven dat ik verlang naar lange, rechte polderwegen, maar dat doe ik niet. Ik heb het zelf zo gewild.
Zoals het er nu naar uitziet, hopen we d.v. ongeveer 14 oktober terug te komen.

We hopen dat jullie weer een beetje van verhaal en foto’s kunnen genieten en tot een volgende keer.

Johan en Tiny