Zanzibar, Serengeti en Ngorongoro krater

Hallo allemaal,
Al weer bijna een maand thuis en nu heb ik eindelijk eens de rust en hopelijk de inspiratie om het laatste stukje van de Afrika reis te beschrijven. De vertraging is, zoals de meesten wel zullen weten, ontstaan doordat mijn zus direct de vrijdag na mijn terugkomst ( en een week voor Tiny,s geplande terugkomst), is overleden. Aangezien er verder geen naaste familie is moesten wij met zijn beiden haar appartement leeg ruimen en gisteren is dat voltooid. Een heleboel spullen hebben wij hier moeten opslaan en het is dan de volgende klus om dit allemaal uit te zoeken etc. Maar de druk is in ieder geval van de ketel want de overheid in Nederland is duidelijk steeds minder genegen zich ook maar iets van persoonlijke omstandigheden aan te trekken. Zo, dat is dan gezegd en nu verder met Afrika.


De volgende dag zijn wij met een jeep samen met Rene en Nikkie, het (sympathieke...ze lezen dit ook waarschijnlijk) junior stel uit ons gezelschap naar de zuidkant van Zanzibar vertrokken om, zoals dat heet, met de dolfijnen te kunnen zwemmen. En...tegen de verwachting in, het is (min of meer) gelukt. Probleem is dat dolfijnen 20 maal sneller zwemmen dan een mens en men heeft de lieve beesten helaas nog niet aangewend om zich hieraan aan te passen. Er waren 2 soorten dolfijnen waarvan wij een flink aantal van nabij hebben aanschouwd. Later kon er nog in een rifachtige omgeving gesnorkeld worden. De vele soorten vissen waren erg kleurrijk, het rif zelf toch met wat afgeflakte kleuren Het was bij een prachtig niet toeristisch strand waar wij na terugkomst nog een paar uur hebben vertoefd. Op een gegeven moment als enige toeristen tussen de vissers, die met de karakteristieke dhows (houten zeilboten, soms als catamaran)de zee op gaan. Voor wij weer naar hoofdstad van Zanzibar, Stone Town, werden wij nog even rondgeleid in het geboortedorp van onze gids. Allemaal vriendelijke mensen die kennelijk niet iedere dag westerlingen op de stoep hadden staan. Er stonden enkele enorme baobab bomen bij het dorp, van een schat ik de stamomvang wel op 15 meter. sÄvonds hebben wij vanuit de luie stoelen op het terras van het historische Africa House van (alweer) een prachtige zonsondergang genoten wat ons de perikelen rond een prijzen op de menukaart al snel deden vergeten. De volgende morgen in alle vroegte na eerst wat problemen met de taxi,s en de papieren benodigd voor de ferry weer naar het Dar es Salaam na een boottocht van ruim 3 uur. Het duurde een tijd voordat wij deze wereldstad uit waren en na een tocht van 300 kom door niet al te interessant landschap bereikten wij de campsite Tempo Lodge, niet ver van de weg tegen de bergen gelegen. 3 geuniformeerde mannen, waarvan een met pijl en boog, zorgden weer voor onze veiligheid en na een tijdje tussen hoop en vrees begaf ook hier de elektriciteit het weer definitief. Als er een ding onontbeerlijk was op deze reis dan was het de hoofdlamp wel.
De volgende dag verder naar Arusha, een grote stad die als uitvalsbasis dient voor het zeer bekende Serengeti N.P. en de Ngorogoro krater. Onderweg de steppen waar de hier in traditionele kleding gestoken Masai leven. Hier houden ze zich veel bezig met landbouw. De besneeuwde top van de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika, konden wij twee maal onderweg tussen de wolken door even aanschouwen en het is ons gebleken dat je dan al niet mag klagen, meestal blijft deze vulkanische berg helemaal aan het oog ontrokken. Onderweg waren zoals vaak weer erg veel politiecontroles. In Arusha hadden wij een paar uur om rond te kijken. Deze tijd vulden wij met souvenirs kopen op o.a. een Masai markt (onder ongevraagde begeleiding van een junk) en een bezoek aan het zeer streng beveiligde United Nations Tribunaal, waar wij een kwartiertje een zaak uit de genocide in Ruanda tien jaar geleden aanhoorden. Op de snakefarm camping sliepen wij in onze tentjes op tien meter afstand van de krokodillen, maar er zat wel een hoge muur met prikkeldraad tussen. De volgende morgen zijn wij hier uitgebreid rondgeleid en hebben toen o.a. een slang en een klein krokodilletje 9(maar toch al 3 jaar oud!) in de hand gehad. Ook was hier een Masai museum. In de voorlaatste nacht voor Nairobi zouden wij hier nog een nachtje slapen. Want de truck bleef hier staan en wij gingen met kleine bepakking nog twee dagen op safari. De volgende middag zijn wij dan ook vertrokken naar een camp-site vlak bij de nationale parken via open landschappen en enkele aardige toeristische stadjes. s'Avonds werd er nog varieté en dans opgevoerd door een groep Afrikanen. Zeker niet onverdienstelijk in het bijzonder de acrobatiek. De pet werd dan ook goed gevuld. De volgende morgen al vroeg op voor de hele dag game-driven. Eerst de krater bezocht via de met oerwoud begroeide rand met een hoogte van ruim 2000 meter, het kraterdal ligt ruim 500 meter lager en was eerst nog deels in nevelen gehuld. De dieren die hier wonen komen behalve de olifanten de krater van 265 km2 nooit uit. Giraffen zijn er niet te vinden maar wel de big five (leeuw, olifant, neushoorn, luipaard en buffel) alleen de zeldzame luipaard hebben wij de hele vakantie niet mogen zien. De krater is van een onwezelijke schoonheid, vooral als je er vanaf de kraterwand in neer kijkt. Enkele grote meren, waarvan één bevolkt door vele duizenden roze flamingo,s. Afstand schatten is heel moeilijk, het voelt aan of je dichtbij bent maar vanaf de kraterrand is geen dier te zien. Wij hebben hier vele uren rondgezworven en van alles gezien, o.a. hoe een volwassen buffel maar ternauwernood aan een vijftal hyena,s wist te ontkomen. Ook een leeuwin met welp liet zich zeer dicht benaderen. Wat ook opvalt zijn de vele soorten zeer grote vogels. Na de krater via de andere (er zijn er maar 2) uitgang verlaten te hebben kwamen wij via de prachtige landschappen van masailand, waar de kuddes vee en de wilde dieren als zebra's en gnoe,s gewoon door elkaar lopen, bij het Serengeti N.P. Wij zagen deze dieren zich ook al verzamelen voor de grote trek in mei / juni, wanneer er zo,n 2 miljoen dieren via een rivier waar de krokodillen hun opwachten(vast wel eens gezien in een natuurprogramma op tv) naar Kenia. Vanaf een heuvel konden wij dit al bewonderen, tienduizenden dieren in V-vorm onderweg naar betere graslanden.
Hier overnachten wij midden in het park zonder omheining. Buiten de brutale jakhalzen zijn er echter waarschijnlijk geen andere dieren bij onze tentjes op bezoek geweest. De volgende morgen ging het weer verder en wij mochten weer van allerlei dieren aanschouwen, bijv. een mannetjesleeuw precies als in de lion king uitrustend op een rots, een door de gieren totaal opgevreten buffel, veel bavianen die in kolonie's in bomen leven. Door de vele wegen waren de wegen soms onbegaanbaar en zo nu en dan moesten wij van de geplande route afwijken. Beslist niet geschikt om met een gewone auto te berijden. Wij zagen ook nog een bus vastzitten in de modder waarvan de passagiers te voet een stuk verder moesten. Onze jeep was van het type met een dak dat omhoog kan, zodat er een ruimte van zo,n halve meter ontstaat waardoor je kunt fotograferen en filmen. Wel zo veilig als je vast komt te zitten zoals wij in Zambia beleefden.
Vanaf een uur of twee zijn wij weer terug gereden naar de campsite waar wij 3 nachten ervoor ook al een nacht geslapen hadden, de Snake farm.
Daar was ook het laatste gezamelijke diner waarbij wat speeches werden afgestoken en ook de fooien voor onze uitstekende crew werden overhandigd. Daarna voor het laatste de tent in want de volgende morgen gingen wij via een tegen de verwachting in vrij rustige grensovergang naar Kenia,s hoofdstad Nairobi, een grote deels moderne stad waar wij het hotel in de binnenstad eigenlijk niet meer hebben verlaten, ook al aangezien er veel werk aan de winkel was. Tiny ging immers door naar Uganda en het was zaak om onze bagage, papieren etc. allemaal goed te verdelen. Vanaf het oude vliegveld van Nairobi (ook hier is een nieuw vliegveld in de maak) vlogen Tiny en ik beiden om bijna dezelfde tijd verder / terug naar Kampala en Amsterdam. Nu een vlucht van 8 uur, heen naar Kaapstad was 12 uur. Over het verschil van 4 uur hadden wij dus 45 dagen met een truck gereisd....
Maar wij konden toch terug zien op een geslaagde vakantie.
Ik zal nog een nabeschouwing schrijven over de totaal indrukken van deze reis in het laatste hoofdstuk. (weer thuis)
Er worden nog foto,s toegevoegd en wij hopen dat wij jullie een beetje goed op de hoogte te hebben gehouden van onze reis. Dit ondanks het feit dat internet vaak afwezig of veel te traag was onderweg en het feit dat het bovenstaande toch wel een paar weken later uit de pen is gekomen dan de bedoeling was.
hartelijke groeten van Johan en Tiny d.d. 8 mei 2008