Mora midden Zweden

Zo zijn we inmiddels op de laatste juni dag aangekomen en zitten we alweer zo goed als op de helft van onze Scandinavie reis. De overtocht naar Zweden, die slechts twee uur duurde, is prima verlopen met die kanttekening dat de reizigers hoofdzakelijk bestonden uit Zweden die voor nog geen vijf euro heen en terug naar Finland konden om de bloemetjes eens buiten te zetten, voor hun goedkope sterke drank in te slaan (ik zag ze zelfs met Grolsch zeulen). Ze zaten voor die paar cent ruim vijf uur op de boot. Dat het hier niet de fine-fleur van de Zweedse samenleving betrof zal niemand verbazen.
We kwamen om half drie aan (het uur tijdsverschil met Nederland was niet meer van toepassing) en konden dus niet ineens doorreizen naar ons reisdoel in de provincie Dalarna, wat op ruim 400 km ligt van Grisselhamn, waar de boot aankwam. Grisselhamn heb ik altijd nog in gedachten als de plek waar ik ooit de mooiste zonsondergang van mijn leven heb meegemaakt. Daar was nu geen sprake van, veel te vroeg en overspoeld met zuiplappen. Maar we hebben onderweg een B&B via internet kunnen regelen nabij Sala, een wat grotere stad waar n.b. de hotels vol zaten. Geen spijt van gehad op deze door een Engelsman gerunde Alpaca-farm met zo,n 100 van deze lama-achtige dieren. Ook zijn we hier in de sauna (heel voorzichtig) en in het zwembad geweest. Op een gegeven moment zagen we een grote groep Alpaca’s bijeen komen en allemaal dezelfde kant op kijken (het was de morgen dat we verder zouden reizen maar we hadden geen haast en waren op dat moment nog de enige gasten) Daar wilde Tiny meer van weten en er bleek een boreling half uit moeder Alpaca te hangen. Snel de eigenaar gewaarschuwd die in looppas aan kwam om het van ons over te nemen(!) Het hele proces duurde ongeveer anderhalf uur en wij zijn van het hele proces van nabij getuige geweest. Na geruime tijd en vele vruchteloze pogingen kon het mannetje op zijn pootjes staan en wat we vervolgens zagen verbaasde ons nog het meest. Binnen naar schatting 2 minuten ging het beestje (eindelijk) staan, daarna direct een meter of tien lopen om daarna direct bij moeder te gaan drinken. Een prachtige ervaring, dat zullen jullie begrijpen.
Met enige vertraging onze weg vervolgd naar een inmiddels voor 4 nachten geboekt huis-deel met hut in Mora aan het grote Siljan-meer in de mooie Zweedse streek, Dalarna geheten. Echt prachtig gelegen direct aan het meer, waar je wel aan het fotograferen kunt blijven met steeds wisselend licht, weer en luchten. In Mora het Zorn-museum bezocht, die hier gewoond heeft. Nooit van de man gehoord, maar de man gaat door voor de bekendste Zweedse schilder. Ik (Johan) was bijzonder onder de indruk van zijn fraai gestyleerde vrouwelijke naakten, veelal geschilderd rond 1900. Verder is Mora het eindpunt van de Vaasa-loop, de grootste langlauf wedstrijd ter wereld. Hier is zelfs een museum aan gewijd. Vandaag wat leuke plekjes rond het nabijgelegen Orsa meer bezocht. Verder een in de natuur gelegen dierentuin met hoofdzakelijk beren. Tiny was ernstig teleurgesteld, ze dacht de foto’s van haar leven te kunnen maken maar in de Noordelijke landen heeft het veiligheids-syndroom zich nog verder ontwikkeld dan in Nederland waardoor we hoofdzakelijk tegen meer dan vier meter hoge hekken aankeken waardoor niet goed scherp gesteld kon worden. Wel erg druk overigens nu de Zweedse kinderen vakantie hebben.
We hebben nu twee maal Nederlanders ontmoet, in het berenpark zelfs Tukkers uit Zenderen. De mogelijkheid om eindelijk weer eens plat te kunnen praten heeft ons beiden zeer geraakt. Morgen nog een dagje de omgeving verkennen (niet te ver!) en dan overmorgen in ieder geval via een rustige route de ruim 200 km tot de Noorse grens overbruggen. Als er tijd is onderweg nog een Nationaal Park bezoeken met de hoogste waterval van Zweden en tevens de oudste boom ter wereld (!)
Allemaal de hartelijke groeten van Tiny en Johan en sterkte met de tropische temperaturen, die ons echt niet jaloers maken.